Laten we kletsen over de film Barbie: wij zagen ‘m en het is niet wat we hadden verwacht
Gisteravond was het dan eindelijk tijd voor de Nederlandse première van de film Barbie. Alle genodigden verzamelden zich voor Pathé Tuschinksi in Amsterdam, natuurlijk volledig in het roze of een ander passend pastelkleurtje. NSMBL’s Emma was erbij op uitnodiging van NYX Professional Makeup (hebben jullie die nieuwe Barbie-collectie al gezien?!) en ze vertelt graag wat ze van de film vindt.
De eerste scores zijn binnen, wat vinden we van de film Barbie?
Filmrecensenten gaan massaal naar Rotten Tomatoes om hun recensie achter te laten, aangezien de eerste bezichtigingen nu al zijn geweest. De eerste score (nu gemeten) is 89 procent en dat is bijzonder hoog. 60 procent of hoger wordt gezien als een goede film en hoe hoger hoe beter natuurlijk. Wel valt op dat de reacties gemixt zijn, maar dat niet zo zeer positief of negatief. De film is niet helemaal wat mensen verwacht hadden, de creatieve invulling van Greta Gerwig wordt geprezen maar het valt ook op dat de trailer eigenlijk helemaal niet verklapt of gelijkstaat aan wat er in de rest van de film gebeurd.
Ik zag ‘m ook en ik moet zeggen: het is ook niet helemaal wat ik ervan had gedacht. Ik neem je mee!
Storytelling in film Barbie is op en top, gotta love Greta Gerwig
Je wordt als kijker meteen meegenomen in het verhaal van Barbie; maar niet in het fictieve verhaal van een Barbie zoals we dat eerst nog wel eens zagen in de animatieversies. Nee, hier gaat het om Barbie. In alle algemeenheid en in wat het voor de vrouw betekent. Barbie’s hebben ervoor gezorgd dat kinderen stopten met moedertje spelen over babypoppen en gingen spelen met identiteit.
Barbie kan van alles zijn, als je het zelf maar bedenkt. Een dokter, een president, een taxichauffeur en ga zo maar door. Alles is gericht op de vrouwelijkheid van Barbie maar wel met de mindset dat alles kan als je het zelf maar bedenkt. Een mooie en empowering gedachte en volgens die mindset leven alle Barbies in Barbieland dan ook. Alles is perfect, roze, blij en heel erg simpel.
Kletsen over Ken, dat vindt hij vast leuk
Dan heb je natuurlijk ook nog Ken. En nog een Ken. En die andere Ken. De Kens zijn eigenlijk maar bijzaak, want die hebben Barbie nodig om te kunnen bestaan. Dat ken je misschien nog wel uit je eigen jeugd als je een Ken-pop had, hij was nooit degene waarmee je apart speelde of apart kleding voor kocht. Het was altijd Barbie én Ken. Dat betekent dat Barbie in Barbieland de overhand heeft en dat Kens eigenlijk een beetje achtergesteld zijn, maar ze weten niet beter en het is prima zo.
Wie is Greta Gerwig? Van actrice naar wereldberoemde filmregisseur
Echte gedachten, net zoals de mens
Barbie krijgt tijdens een feestje opeens last van wel hele opvallende gedachten: ze denkt aan de dood. Iets wat de vrolijke Barbies normaal niet doen en óók zakken haar perfecte voeten naar beneden. Heb jij ooit wel eens een Barbie op platte voeten zien lopen? Wij niet. Om dat de fixen gaat Barbie (verwarrend, maar we hebben het nu over Margot Robbie) naar de rare en alwetende Barbie. Je weet wel, die pop wiens kapsel dat je vroeger nét even te vaak geknipt had, rare kleding aantrekt en misschien ook wel met stift op hebt getekend. Ik had ‘m in elk geval zeker.
Zij vertelt Barbie naar de echte wereld te gaan, omdat mensen met Barbies spelen en dus ook met haar. Die menselijke emoties kunnen overgenomen worden en als ze haar ‘mens’ zou vinden dan komt alles goed. Nou – daar gaat dan. Op naar Los Angeles, samen met Ken. Dat wilde ze overigens niet hoor, Barbie vindt Ken eigenlijk maar matig leuk.
Let’s go party
Maar Ken kan niet zonder Barbie bestaan, dus hij wil wél mee. In de echte wereld vallen ze natuurlijk nogal op, met hun gekleurde pakjes en onbegrip voor alles wat er gebeurd. Eeeehm – waarom kijken mannen zo naar vrouwen in strakke pakjes? Waarom worden ze nageroepen? Waarom voelt Barbie zich opeens ongemakkelijk? En waarom is dit voor Ken helemaal niet zo? Allemaal knipogen naar hoe het er bij ons in de echte wereld aan toegaat.
De echte wereld en het patriarchaat
In Barbieland hebben Barbies de macht en gaat het alleen maar om de ontwikkeling van dit icoon. In echte wereld komen Barbie en Ken er al snel achter dat mannen hier de overhand hebben. Dat bevalt Ken wel, die is gewend dat hij niks te zeggen heeft. Hij verbaast zich over het feit dat mannen huizen hebben, hoge functies hebben én op paarden rijden. Ken weet wat ‘ie moet doen.. Barbie aan haar lot overlaten en terug naar Barbieland om daar de boel eens flink op stelten te zetten. Een soort Ken turns evil – maar dan is het nog steeds Ryan Gosling die ervan houdt om te zingen en dansen.
De hele film is uiteindelijk een soort knipoog naar de realiteit waar het patriarchaat flink te kakken wordt gezet en waar de rol van de vrouw eens goed onder de loep wordt genomen. Een feministische en opportunistische film, zonder heel serieus te zijn. Want als de film iets goed doet, is het niet serieus zijn.
Droge humor is the way to go
Als ik zeg dat Margot Robbie en Ryan Gosling echt de perfecte mensen voor deze rollen zijn, dan lieg ik niet. Waar ik eerst nog wat twijfels had over Ryan, is dat nu helemaal weg. Wat is die vent geschikt hiervoor. De film is zo ontzettend NIET serieus dat het gewoon bijzonder grappig is hoe diep iedereen in zijn of haar rol zit. De droge humor, de timing, de knipoog naar de poppen en naar alles wat ze wel of niet kunnen – alles is heel goed uitgedacht. Van het water wat niet uit de douche komt tot de manier waarop ze gaan zitten of liggen.. alles is precies zoals een Barbiepop zou doen. Sommige onderwerpen die aangesneden worden zijn natuurlijk wel serieus en realistisch, maar de manier waarop dit wordt behandeld is dit allesbehalve. Toch zit er wel emotie in en voel je voor de karakters. Het is een gekke mix.
Wat ik dan ook juist weer héél goed vond, is dat de film af en toe ook uitzoomt. Op een gegeven moment huilt Barbie (Margot Robbie) omdat ze vindt dat ze niet meer écht ‘Barbie’ is door alles wat ze heeft meegemaakt en vooral dat ze er niet meer perfect uitziet. Dan hoor je een stemmetje die zegt dat de casting dan iemand anders had moeten kiezen dan de altijd prachtige Margot Robbie, haar echte naam wordt zelfs genoemd. In welke fictieve film wordt de naam van de echte acteur genoemd? Ja, niet echt. Er zitten zo veel onverwachte en onserieuze momentjes is dan je blijft gniffelen.
Oké en dus, hoe ziet dat eindoordeel over de film Barbie eruit?
Wel was ik een klein beetje in de war na het zien van de film Barbie. Omdat het veel droger en grappiger was dan ik had verwacht, het was veel minder serieus dan ik had verwacht, het verhaallijn ging van hot naar her (beetje chaotisch af en toe), de knipogen naar de realiteit en échte issues en het hele verzet van Ken had ik ook niet zien aankomen. Er gingen wel theorieën over een duistere Ken, maar niet dít. Het was ook helemaal niet duister, in geen enkele zin. Want ook al probeerde Ken de macht de pakken, het was alsnog met humor, onnozelheid én heel veel flair.
Wij geven de film Barbie een 8.5 – het was héél erg leuk, maar ook zo’n gevalletje ‘wat heb ik nou eigenlijk gezien?’. En graag wil ik nog wel even zeggen dat Margot echt PRACHTIG is. De hele film lang.
Dua Lipa slaat de plank volledig mis met doorschijnende Barbie-outfit, volgens het Internet