Redactie Bizarre Bekentenis 10 jan 2023, 11:30

Leestijd: 4 minuten

Rianne (26): ‘Ik weet dat mijn vriend vreemdgaat, maar durf er niets van te zeggen’

In de rubriek Bizarre Bekentenis doet iedere week een lezeres van NSMBL een confession. We proberen het leven ook maar uit te vogelen en dit gaat niet zonder slag of stoot. Jongvolwassen zijn? Dat is soms knap lastig. We zijn tenslotte allemaal mensen en elk persoon maakt weer andere gekke en bijzondere dingen mee. Verliefd op de verkeerde persoon? Gênant moment tijdens een date? In Bizarre Bekentenis lees je verhalen die soms herkenbaar zijn, of juist helemaal niet.

Vandaag lees je de Bizarre Bekentenis van Rianne (26).

‘Ik weet dat mijn vriend vreemdgaat’

Rianne is al meer dan zeven jaar samen met haar vriend Tay. Iets langer dan een jaar geleden is ze erachter gekomen dat hij niet trouw is aan haar, maar uit angst de relatie stuk te maken en alleen terecht te komen, durft Rianne er niets van te zeggen. Hij denkt nog steeds dat zij van niets weet.

Hoe ben je in deze situatie terechtgekomen?

“Het begon natuurlijk allemaal bij het begin van onze relatie. Ik heb Tay op mijn 21e leren kennen tijdens een huisfeestje bij een vage kennis van mij. Hij kwam daar, net als ik, via via. We leerden elkaar kennen en vonden het allebei lichtelijk ongemakkelijk daar, omdat we weinig mensen kenden. Hij stelde voor om er samen vandoor te gaan en ergens anders wat te gaan drinken. Dat vond ik zo leuk aan hem, hij is impulsief en hij durft.

Ik zal die avond niet snel vergeten, want dit was iets waar ik al tijden naar op zoek was. Veel vriendinnen hadden al een relatie, maar ik bleef achter. Althans, zo voelde het. Nu kwam eindelijk degene op wie ik zo lang wachtte op mijn pad, op een moment wanneer ik het totaal niet verwachtte. Het voelde ene beetje als een film.”

Zijn jullie snel de relatie ingestapt?

“Het is allemaal best snel gegaan, ja. Ik denk omdat wij allebei verrast waren door elkaar en het niet hadden verwacht. Het voelde als een soort ‘buitenkans’, dus we gingen er vol voor. We spraken zo’n drie keer per week af en gingen allerlei leuke dingen doen. Omdat het toen zomer was, waren de mogelijkheden eindeloos. Toen het najaar begon hadden we een relatie.

We hebben de zomer samen doorgebracht en in de winter begon het ‘serieus’ te worden. We gingen elkaar voorstellen aan elkaars vrienden en familie. We zitten totaal niet bij elkaar in de vriendenkring, waardoor we heel erg ons eigen leven hebben. Dat vond ik toen best fijn. Nu, zeven jaar later, is het iets meer gemengd, maar nog steeds niet overlappend.”

Is er veel gebeurd in de afgelopen zeven jaar?

“Ja, we gingen na anderhalf jaar samenwonen in Buitenveldert. Hij wilde namelijk richting Amsterdam, omdat hij daar veel vrienden heeft. Maar ik wilde voor werk dichtbij de snelweg wonen. Buitenveldert bleek de uitkomst. Nog steeds, want met de woonplek ben ik heel blij. We hebben het na 2 jaar kunnen kopen van de verhuurder en inmiddels is het pand enorm in waarde gestegen.

Enfin, in zeven jaar gebeurt er veel. We zijn allebei nog jong, dus over kinderen praten we niet veel. Dat we samen een koophuis hebben is al ‘serieus’ genoeg. Ik merk de laatste jaren dat Tay het allemaal wel erg ‘echt’ begint te vinden.”

Hoe merk je dat?

“Aan de manier waarop hij met me omgaat, afstandelijker lijkt het wel. En dat werd vorig jaar bevestigd. Ik werd achterdochtig en besloot in zijn telefoon te kijken. Dom, ik weet het. Maar ik vond daar een gesprek met een dame, en dat stond me totaal niet aan. Er werd gepraat over afspreken en het leek er ook op dat ze weleens afgesproken hebben. De berichten waren vooral seksueel getint, maar ze moesten ook veel lachen met elkaar.”

Hoe voelde jij je daarbij?

“Alsof de grond onder me vandaan zakte. Ik had al een naar onderbuikgevoel en dat bleek dus te kloppen. De intimiteit was al een paar weken ver te zoeken, maar het blaimde zijn lange werkdagen ervoor. Ik moest ‘vooral niet aan mezelf gaan twijfelen’. Nou wel, dus.

De weken erna had ik hem helemaal door. Hij blijf buiten proportioneel lang weg als hij ging sporten en dan wist ik précies wat hij aan het doen was. Ik heb zo vaak op het punt er wat van te zeggen, maar dan is het daarna weer onwijs gezellig en is hij lief. Ik weet hoe zwak ik nu klink, maar is het raar dat ik veel waarde hecht aan de relatie die we hebben en die niet kapot wil maken?”

Waarom durf je hem niet te confronteren met het vreemdgaan?

“Omdat ik bang ben dat hij voor haar kiest en niet voor mij. En er hangt voor mij zoveel vanaf. Ik heb in de zeven jaar lang hier een leven opgebouwd en als hij bij mij weggaat, dan is dat allemaal voor niets geweest. Ergens is het in mijn eigen belang om er niets van te zeggen, denk ik. Ik vind ons leven nog best fijn samen en dat wil ik niet kwijt. Als dat betekent dat ik zijn vreemdgaan moet accepteren, dan is dat maar zo. Ik zie het nu meer als een slechte eigenschap.”

*Rianne haar naam is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redatie.