Karlijn over paniekaanvallen: ‘Is de hele tijd bezig zijn met je mentale gezondheid wel goed voor je mentale gezondheid?’
Deze maand staat NSMBL in het teken van mentale gezondheid. Een belangrijk onderwerp, waar godzijdank de laatste jaren steeds meer openlijk over gesproken wordt. Ook door mijzelf. Wel moet ik toegeven dat ik een zondagskind ben op het gebied van mentale gezondheid. Op een paniekaanvallen-periode in 2019 na.
Graag luister ik podcasts over mentale gezondheid en het verbeteren daarvan. En hoewel ik iedereen toejuich die aan zichzelf werkt, vraag ik me ook weleens af hoe goed het is om de hele tijd bezig te zijn met het verbeteren van je mentale gezondheid.
Ineens waren ze er, de paniekaanvallen
Ik besef me maar al te goed dat ik nu spreek over een zeer fragiel onderwerp. Ieders mentale gezondheid zit anders in elkaar en daarom spreek ik vandaag alleen vanuit mezelf.
Ik ging fluitend door het leven en had nog nooit struggles gehad met mentale gezondheid, tot ik in 2019 flink tegen de lamp liep. Net als vele anderen, hadden de paniekaanvallen mij gevonden. Doodeng vond ik het, want ik had nooit eerder zo’n gevoel ervaren. Nachten achter elkaar deed ik geen oog dicht en overdag voelde ik de paniekgevoelens meerdere keren opkomen. Not my finest hour.
Na enkele maanden sleet het gevoel van paniek en werd de frequentie lager. De paniekaanvallen kwamen niet meer iedere dag, maar eens in de week. En daarna niet iedere week, maar eens in de maand. Nu, vier jaar later, zijn ze nog steeds niet helemaal weg, maar weet ik wel hoe ermee om te gaan. Eens in het halfjaar komt er nog een paniekaanval om de hoek kijken, die ik dan zonder moeite weg weet te ademen.
Een obsessie met het verbeteren van mijn mentale gezondheid
Toen ik middenin mijn paniekcrisis zat, deed ik er alles aan om van de aanvallen af te komen. Ik stortte me in meditatie, ging uren wandelen om mijn hoofd leeg te maken en luisterde vele podcasts die allemaal andere tips gaven. Ik probeerde ze allemaal, maar niets hielp. Steeds meer begon ik me te beseffen dat alle methodes die ik probeerde, alleen maar meer druk op me legden. Want hoe goed is het voor je mentale gezondheid, om de hele tijd bezig te zijn met je mentale gezondheid?
Ineens werd het voelen, in plaats van onderdrukken. Al die kleine methodes waren in mijn geval een onderdrukking van de stress in mijn lijf. Met mijn nieuwe mantra ’emoties willen gevoeld worden’ ga ik een stuk relaxter door het leven.