Dit is waarom je je niets herinnert als je blackout-dronken bent
Blackouts die te wijten zijn aan alcohol, moeten natuurlijk niet aan de lopende band gebeuren. Laten we wel even eerlijk wezen dat we ze allemaal weleens hebben meegemaakt aan het einde van een gezellige avond. Het is een behoorlijke confrontatie om te horen wat je allemaal met je dronken kop voor elkaar hebt gekregen, maar aan de andere kant blijft er een twijfel bestaan of je dit allemaal daadwérkelijk wel gedaan hebt. Zelfs met een overdosis aan details lukt het je immers maar niet om bepaalde momenten te herinneren. Maar kan dat eigenlijk überhaupt wel?
Hoe kan het dat je dat ene gesprek met je vriendin nog vrijwel volledig herinnert, maar niet de manier waarop je uiteindelijk thuis bent gekomen? Je was immers bewust van het feit dat je je max aan het bereiken was, maar again: je wás je er bewust van. Waarom niet van de rest?
Wat blijkt?
Wanneer je een blackout hebt, ben je 1) behoorlijk dronken, maar kan je 2) wel nog gewoon communiceren met je omgeving. Wat er echter niet gebeurt, is dat je hersenen daar herinneringen voor aanmaken – a.k.a. een blackout. En dat zit dus als volgt.
Om een herinnering aan te maken, moet je in eerste instantie natuurlijk informatie uit je omgeving halen om op te slaan. Deze informatie komt terecht in je kortetermijngeheugen, dat alles traceert wat er op dat moment gaande is. Zelfs als je stomdronken bent. Om deze herinnering vervolgens daadwerkelijk op te slaan in je langetermijngeheugen, zijn neurotransmitters nodig, zoals gamma-aminoboterzuur, glutaminezuur en acetylcholine.
Wat (een overmaat aan) alcohol echter doet, is het zo sterk beïnvloeden van de afgifte van deze neurotransmitters, dat de informatie in je kortetermijngeheugen vrijwel geen kans krijgt je langetermijngeheugen te bereiken. Dit gebeurt vooral in de hippocampus, een gebied dat zeer belangrijk is voor het maken van langetermijnherinneringen. Ter verduidelijking: de hippocampus is één van de plekken die door Alzheimer beschadigd zal raken.
In het kort
Alcohol haalt de mogelijkheid weg om iets van je kortetermijngeheugen naar je langetermijngeheugen te verplaatsen, en hiermee ook de ‘episodische herinneringen’. Het episodisch geheugen bevat momenten van wat allemaal ‘echt’ is gebeurd in je leven, zoals dat je vorige week dinsdag plots een platte band kreeg, maar ook de eerste ontmoeting met een nieuwe vriend.
Maar waarom lijk je dan zo ‘normaal’ dronken?
Omdat het kortetermijngeheugen niet beïnvloed wordt door de alcohol, kom je tegenover je vrienden vrij normaal over (of beter gezegd: normaal dronken). Pas wanneer je geheugen later wordt getest, bijvoorbeeld door opmerkingen van vrienden, kom je erachter dat er iets niet helemaal juist was.
Handig om te weten
Blackouts zijn zeker niet gezond voor je geheugen, net als overmatig alcoholgebruik dat in het algemeen niet is. Des te vaker ze gebeuren, des te meer je hersenen daaronder zullen lijden en daarnaast wordt het risico op een blackout ook alsmaar groter naarmate dit vaker gebeurt. Mocht je dit opmerkelijk vaak meemaken tijdens je jongere jaren, dan is het zeker iets om op te letten; de schade die je hiermee veroorzaakt is namelijk blijvend. Maar hoé let je hier op?
Minder drinken is een logisch en makkelijk antwoord, echter heeft onderzoek ook aangetoond dat een blackout sneller gebeurt wanneer je in één keer veel alcohol tot je neemt, bijvoorbeeld met een drankspel, dan wanneer je het verdeelt over een avond. Ook suikerhoudende dranken kunnen een blackout eerder op laten komen. Houd je shotjes dus op een max van één – mocht dit al een goed idee lijken – en probeer zo vaak mogelijk een glas water tussen je drankjes door te drinken. Het welbekende advies, maar een herhaling ervan doet nooit kwaad.
Meer weten? Check het volledige onderzoek over blackouts hier.