Karlijn van Spankeren Bizarre Bekentenis 26 mei 2023, 13:07

Leestijd: 3 minuten

Jitske (28): ‘Ik heb een onwijze hekel aan de kinderen van mijn oudere vriend’

In de rubriek Bizarre Bekentenis doet een lezeres van NSMBL een confession. We proberen het leven ook maar uit te vogelen en dit gaat niet zonder slag of stoot. Jongvolwassen zijn? Dat is soms knap lastig. We zijn tenslotte allemaal mensen en elk persoon maakt weer andere gekke en bijzondere dingen mee. Verliefd op het verkeerde persoon? Gênant moment tijdens een date? In Bizarre Bekentenis lees je verhalen die soms herkenbaar zijn, of juist helemaal niet.

Vandaag lees je de Bizarre Bekentenis van Jitske*.

‘Ik heb een onwijze hekel aan de kinderen van mijn oudere vriend’

Je kiest niet op wie je verliefd wordt, beaamt de 28-jarige Jitske. Haar liefde voor Ralf* overviel haar – en het feit dat hij elf jaar ouder is en twee kinderen heeft nam ze vanaf het eerste moment voor lief. Maar de rol van stiefmoeder valt haar behoorlijk zwaar, want de klik met de kinderen blijft uit.

Hi Jitske, kan je iets meer vertellen over jouw relatie?

”Natuurlijk. Ralf en ik zijn nu twee jaar samen. We leerden elkaar ongeveer drie jaar geleden kennen op een zakelijk evenement. Het was liefde op het eerste gezicht, kan ik wel zeggen. Ik zag meteen dat hij iets ouder was, maar ik schatte Ralf begin dertig. Dat vond ik nog wel kunnen. Toen we eenmaal aan de praat raakten maakte me het allang niet meer uit hoe oud hij was. Hij moest mijn vriend worden, dacht ik.

We wisselden diezelfde avond nummers uit en gingen een paar dagen later wat drinken op het terras. Daar vertelde hij dat hij net een scheiding achter de rug had en dat hij vader is van twee kinderen, een jongen (10) en een meisje (7). Dat was even een klap, maar het weerhield me niet om met hem verder te gaan. Fast forward: we zijn na een jaar on the low daten toch samengekomen. Nu hebben we twee jaar een relatie, maar wonen we nog niet samen. Dat heeft te maken met zijn kinderen. ”

Wat is er aan de hand met de kinderen?

”Op het moment dat Ralf en ik een officiële relatie hadden, werd ik aan de kinderen voorgesteld. Vanaf dat moment voelde ik dat zij totaal niet op mij zaten te wachten. Ik was ‘de nieuwe vriendin’, terwijl de kinderen nog de scheiding van hun ouders aan het verwerken waren. Dat moet onwijs lastig voor ze zijn geweest. Desondanks heb ik altijd mijn beste beentje voor gezet, maar dat mocht niet baten. Ik merk dat hun moeder slecht over mij praat, wat doorschemert in de kinderen hun oordeel over mij. Daar baal ik onwijs van.

Nu zijn we twee jaar verder en blijf ik proberen, maar wordt ik veelal gewoon genegeerd. Als Ralf zegt dat ik ook mee-eet of mee op vakantie ga, dan beginnen zijn kinderen te stampvoeten en te zeuren. Voor de relatie tussen mij en Ralf is dat ook niet bevorderend. ”

En nu?

”Ik blijf absoluut mijn best doen en hoop dat ze hun mening bestellen als ze ouder worden. Toch moet ik eerlijk toegeven dat ik op het moment een ontzettende hekel aan die kinderen heb, en vooral aan het gevoel dat zij mij geven.”

Wil je ook (anoniem) je verhaal kwijt? Stuur ons een mailtje via [email protected].

*De echte namen zijn bekend bij de redactie.