In gesprek met kunstfotografe Gaby Fling over NFT’s en haar inspirerende carrière: ‘Beeld moet spannend zijn’
Wij spreken graag met inspirerende vrouwen om te horen waar zij gepassioneerd over zijn, hoe zij hun carrière hebben opgebouwd en wat ze allemaal nog voor ons in petto hebben. Dit keer gaan we in gesprek met Gaby Fling. Gaby timmert al jaren aan de weg als kunstfotografe en is op verschillende manieren echt een pionier in het vak. Zo verwerkte zij de geliefde (of gehate) ‘selfie’ als kunst en doet zij producties vaak helemaal zelf – denk aan styling, fotografie én nabewerking. Een creatief beroep wat bij velen hoog op de dromenlijst staat. Daarnaast begeeft Gaby zich op een nieuw gebied: NFT’s. Wij zijn dan ook heel erg benieuwd naar haar verhaal.
In gesprek met Gaby Fling
Gaby Fling schoot in 2014 haar project ‘Eye Candy’. Dit is veruit haar meest ongewenst gekopieerde werk ooit en daarom wil ze het als in een NFT collectie aanbieden – en dat is nu werkelijkheid geworden. ‘Eye Candy’ nu te verkrijgen op Ethereum platform ‘OpenSea’. Het is een knipoog naar dit ongewenste kopieergedrag, want er zullen nu slechts 5 mensen de mogelijkheid kunnen krijgen om de échte eigendomsakte (NFT) te bemachtigen.
Gaby maakt al jaren bijzondere producties en legt haar omgeving vast op een toch wel betoverende en vrouwelijke manier. Haar werken worden nu online gepresenteerd in de collectie ‘Natural Ingredients’ waar ze de kijker meeneemt op een ‘culinaire’ reis’ die wordt opgedeeld in vier ‘gangen’, van een MEDITERRANEAN BREAKFAST naar de VEGAS LUNCH, gevolgd door een AMERICAN DINNER welke afgetopt wordt met een ITALIAN DESSERT. Neem vooral een kijkje op haar website.
Om wat meer te weten te komen over Gaby praten we graag met haar over haar werk, haar inspiratiebronnen en haar dromen.
Hoe ben jij in het fotografievak gerold?
“Waar ik heel erg van hou, is dat een bepaalde compositie, styling, sfeer en beeld klopt. Ik ben heel erg beeldverslaafd, om het zo maar te zeggen. En vanuit mijn stylingachtergrond ben ik uiteindelijk fotografie gaan doen.”
Hoe kan het dat je vanuit styling toch de overstap maakt naar fotografie?
“Ik heb Akademie Vogue gedaan en toen heb ik vooral lessen gehad over kunstgeschiedenis, design-ontwerp en over styling. Ik heb daar vooral veel geleerd van mede-studenten die van een hele creatieve school, denk aan het Rietveld, kwamen die een hele andere denkwijze hadden. Zo kon ik dingen creatief leren bekijken in plaats van commercieel. Toen heb ik stagegelopen bij ELLE, daar ben ik toen 10 maanden blijven plakken. Ik had het daar zó naar mijn zin en ik vond het creëren heel prettig. Ik mocht eigen producties doen en vrij werk doen en ik had heel leuk contact met de hoofdredactrice destijds.
Na mijn stage ben ik voor mezelf begonnen en ben ik gestart bij Cosmopolitan en uiteindelijk ook bij de Playboy. Uiteindelijk was ik een keer op een shoot in Italië en toen zag ik die fotograaf te werk gaan en toen dacht ik ‘Ik wil eigenlijk van A tot Z mijn eigen ding doen!’ Dus toen ben ik dat ook gaan doen. Mijn eerste shoot was in Londen, voor Jackie Magazine. Met lingerie en allemaal mooie vrouwen en dat was zo’n succes en vanuit daar ben ik echt gaan werken.”
“Ik hou er wel heel erg van dat het beeld moet prikkelen, het moet spannend zijn.”
Als jij begint met een nieuw idee of een nieuw concept te bedenken, hoe ga je dan te werk?
“Heel eerlijk, dat gaat heel erg op gevoel. Je moet wel een richtlijn hebben, denk aan locatie of thema. Maar ik denk dat je zelef een eigen signature stijl ontwikkelt en ik hou er wel heel erg van dat het beeld moet prikkelen, het moet spannend zijn. En dat is voor iedereen anders; maar in mijn zienswijze moet het kloppen en spannend zijn. Ik ben ook fan van beeldassociatie, dus kleuren gebruiken van iconische merken of iets wat íedereen herkent. Denk aan de Liga-verpakking of aan het Nikon-logo.
Verder bedenk ik het concept helemaal zelf en voer ik het zelf uit. Styling, fotografie.. alles. Dat is ontzettend leuk om te doen.”
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
“Ik haal mijn inspiratie vooral uit ‘oude’ dingen, ik vind het heel erg leuk om naar een expositie te gaan van dingen uit een andere tijd. Denk aan pop-art of simpelweg kunstenaars van vroeger. Ik kijk helemaal niet naar mode, maar wel vaak naar de visie en het hele beeld wat zo’n modemerk uitstraalt. Ik vind bijvoorbeeld het Franse Jacquemus heel sterk. Vroeger was dat wel meer: dan hadden mensen een heel sterk beeld van wat ze over wilden brengen, een soort gedachtegang.”
Nu breng je je oudere werk ‘Eye Candy’ terug maar waarom heb je dat 8 jaar geleden gemaakt?
“Eye Candy komt uit een grotere reeks, maar op een gegeven moment was ik op zoek naar een invulling van de serie die iets meer leek op pop-art. Dus dat oogje zorgde voor extra gelaagdheid. En dat vind ik ook leuk aan de NFT: hij kan ook knipperen.
Ik ben zelf erg cryptisch en ik hou erg van symboliek, daarom hou ik ook zo van dit soort foto’s. Eigenlijk zit er veel meer achter, maar omdat het voor mij voor zo vanzelfsprekend is vindt ik dat soms lastig uitleggen.
Wat ik ook wil proberen om te doen in de toekomst is om een klein boekje naast mijn werk te maken met verhalen met uitleg, zodat de kijker mijn denkwijze leert begrijpen.”
Wat vind je ervan dat mensen jouw werk veelvuldig hebben nagemaakt?
“Aan de ene kant is het een enorm compliment, het hangt er een beetje van af. Ik heel veel ervaringen met mensen die mijn werk of stijl op een of andere manier proberen na te doen, ook uit mijn jeugd. Dus ik ben er wel een beetje gevoelig voor geworden, ik hou van origineel en authentiek. Mensen met een eigen stijl en eigen ideeën. Je moet lekker dichtbij je eigen gevoel blijven en dingen maken waar je blij van wordt.”
Hoe ben je in de NFT-wereld gerold?
“Dat komt eigenlijk door mijn zoon en zijn vrienden. Die zijn begin 20 en die hebben daar veel verstand van. Het is een mooi concept en het is weer iets heel nieuws. Het is een heel gaaf concept, ik ben benieuwd hoe het gaat uitpakken en of NFT’s uberhaupt blijvend zijn. Je moet jezelf blijven vernieuwen en dit is zo iets.
Die NFT’s zorgen dat werk toegangelijk wordt voor meerdere mensen is een interessant concept. Het is onderdeel van de nieuwe wereld. Daarnaast zou ik het tof vinden om mijn werk wat ‘toegangelijker’ te maken door bijvoorbeeld posters te maken van mooi beeld. Die kunnen mensen dan in elke grootte ophangen in huis. Dat kan je natuurlijk ook met fotografie doen – hele toffe posters maken en inlijsten.”
Wat zijn jouw dromen en doelen voor de toekomst?
“Moeilijke vraag! Wat is nog een beetje mis in Nederland is dat ‘internationale’ gevoel. In Amerika heb je dat heel erg, dat creëeren en dat in die vibe zitten met verschillende creatieve mensen.
Ik zou zo veel meer creativiteit om me heen willen hebben omdat ik dan weet dat ik dan veel meer zou produceren, met gelijkgestemden. En verder wil ik veel meer in het buitenland doen en maken, en dan heb ik het niet alleen over Amerika. Er is zo veel moois te vinden!”
Louis Vuitton lanceert unieke capsulecollectie met kunstenaar Urs Fischer