Redactie Mentale Gezondheid 27 okt 2023, 13:38

Leestijd: 4 minuten

Lieke (28): ‘Mijn baas denkt dat ik mijn burn-out fake omdat ik leuke dingen doe’

Iedere week doet een lezeres bij ons haar verhaal. Dit kan een betekenis zijn, maar ook een zorg óf een gedachte die zij hebben. Deze week deelt Lieke* (28) hoe slecht haar baas haar behandelt, terwijl ze in een burn-out zit.

Alsof opgebrand zijn niet al erg genoeg is, krijgt Lieke te maken met achterdocht van haar baas. Hij denkt namelijk dat ze liegt over haar mentale en fysieke status.

‘Mijn baas denkt dat ik mijn burn-out fake, omdat ik soms leuke dingen doe’

Vandaag lees je het verhaal van Lieke.

Hi, dank dat je met ons wil praten. Laten we beginnen bij het begin. Hoe ben jij in de burn-out terechtgekomen?

”Tja, net als veel andere mensen door een te hoge werkdruk in combinatie met problemen in mijn privéleven. Na het plotselinge verlies van mijn baan, door faillissement, ben ik snel op zoek gegaan naar een nieuwe baan. Gelukkig kon ik snel bij dit groeiende communicatiebureau aan de slag. En omdat ik al best wat ervaring had, kreeg ik een rol met flink wat verantwoordelijkheid – en ook een bijpassend salaris. Het voelde als een stap omhoog en ik had er zin in.

Maar al snel merkte ik dat dit bedrijf te hard groeide voor het aantal werknemers dat het in dienst had. Iedereen deed z’n uiterste best, maar liep steeds achter de feiten aan. Het vinden van extra krachten ging veel trager dan gehoopt. Daar blame ik mijn werkgever niet voor, want daar hebben veel bedrijven last van. Alleen er werden de hele tijd extra klussen aangenomen die we eigenlijk niet aankonden.”

En er waren ook problemen in je privéleven zei je?

“Klopt. Maar daar ga ik liever niet in detail op in.”

Oké. Wanneer was het punt dat je het niet meer trok?

”Dat was negen maanden geleden. Ineens knapte er iets en was ik helemaal op. Ik kon alleen nog maar huilen en functioneren zat er niet meer in. Al vier maanden daarvoor merkte ik dat ik extreem moe was en moeite had mijn werk goed te doen. Dit was gewoon de druppel. Ik vroeg een gesprek aan met mijn baas en meldde me ziek. Dit werd niet goed opgevangen.”

Hoe werd er dan gereageerd?

”Erg verbaasd. Dat stoorde me, want volgens mij zag iedereen dat het niet goed met mij ging. Mijn baas noemde het ‘zwak’ en bood aan dat ik twee dagen thuisbleef om ‘even bij te komen’. Toen ik vertelde dat de werkdruk te hoog is, kwam hij met het laffe antwoord dat ik ‘niet gewend was hard te werken’.”

Hoe is zijn houding nu?

”Nog erger. Na een paar gesprekken met een bedrijfsarts, die mijn verhaal bevestigde, wilde hij met moeite geloven dat ik inderdaad een burn-out had en dat ik een lange periode afwezig zou zijn. Nu zijn we negen maanden verder en kom ik er, met veel hulp, steeds iets meer bovenop. Ik ben er nog lang niet en van de gedachten alleen al om te moeten werken, moet ik huilen. Maar ik ga wel weer soms de deur uit en pak wat huishoudelijke taken op.

Op advies van mijn coach moet ik dingen doen die mij energie geven. Leuke dingen, dus. Dit kan een drankje zijn met vriendinnen, een middag shoppen, een koffietje of een dagje weg. Kleine, maar leuke, dingen. Als ik daarvan iets op Instagram plaats, krijg ik binnen enkele uren een berichtje van mijn baas. Zo kinderachtig zijn ze.”

Wat stuurt hij dan?

”Hij stuurt dingen als ‘Lekker hé, met gratis geld dagjes weg’ of ‘Burn-out, ja ja, gewoon op kosten van de zaak vakantie vieren’. Ik reageer telkens dat dit hoort bij mijn proces, maar zijn antwoord is dan iets als ‘dan hoort ook bij jouw proces dat je maandag weer komt werken’. Dat soort berichten geven mij zoveel stress.

Hoe zie je de toekomst voor je?

”Ik wil niet meer terugkeren naar dat bedrijf. Maar om eerlijk te zijn geeft denken aan de toekomst me zoveel stress, dat ik dat liever nog niet doe. Eerst hier maar eens bovenop komen.”

*Lieke haar naam is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.