Minder werken voor hetzelfde salaris met het 80-100-100-model
Vier dagen werken met een salaris voor vijf dagen. Het klinkt als iets waar werknemers wél, maar werkgevers niet enthousiast van worden. Door het succes van het 80-100-100 model is dit aan het veranderen.
Werkgevers gaan er maar in één geval mee akkoord om 40 uur uit te betalen voor 32 uur werk: als ze precies evenveel winst blijven maken. Dat is dan ook het idee van het 80-100-100 model. In 80% van de tijd zorgen werknemers voor 100% van hun normale productiviteit en daarvoor krijgen ze van hun werkgever 100% van hun salaris. Proeven zijn dermate positief dat bedrijven in toenemende mate voorsorteren op een vierdaagse werkweek.
Proeven met 4-daagse werkweek blijken succes
In de afgelopen jaren deden landen over de hele wereld onderzoek naar het 80-100-100 model. De grootste proef werd uitgevoerd door de University of Cambridge. Zij vonden 61 bedrijven in Engeland bereid om hun werknemers een dag minder te laten werken voor een volledig salaris. Gehoopt werd op behoud van arbeidsproductiviteit. Dit doel werd niet alleen gehaald, maar zelfs overtroffen. De deelnemende bedrijven zagen in de periode van de proef een gemiddelde omzetstijging van 1,4 procent.
Door de kortere werkweek werd er bij veel bedrijven een efficiëntieslag gemaakt, zo zagen de onderzoekers. Vergaderingen duurden korter, er werd minder gemaild en men laste focus-uurtjes in, waarbij werknemers elkaar niet mochten storen. Op individueel vlak zaten mensen gedurende de dag minder te niksen dan normaal.
Werkt 4-daagse werkweek alleen bij luie kantoorbanen?
Een logisch kritiekpunt is dat het 80-100-100 model alleen werkt bij banen waar veel mensen de halve dag uit hun neus zitten te vreten, en daarvoor ook nog eens een vet salaris krijgen. Voor een stratenmaker is het niet haalbaar om in 80 procent van de tijd evenveel straten te maken. Ook op de Manners-redactie zouden we heel snel worden opgenomen in een psychiatrische inrichting als we in 80 procent van de tijd evenveel artikelen moesten schrijven.
Een weerlegging hiervan is dat niet iédere werknemer productiever hoeft te worden om de totale productiviteit van een bedrijf te laten stijgen. Het gevolg van de kortere werkweek is volgens de onderzoekers namelijk ook dat mensen minder vaak ziek worden of een burn-out krijgen. Zelfs als elke werknemer in vier dagen iets minder werk verzet dan in vijf dagen, is het mogelijk dat het bedrijf als geheel productiever wordt.
Vierdaagse werkweek wint terrein in Europese landen
Anno 2024 is in veel Europese landen het debat rondom deze kwestie op zijn minst gestart. België is het eerste land waar de vierdaagse werkweek wettelijk is ingevoerd, al leverde dit voor werknemers niet meer vrije tijd op. Iedereen heeft er het recht om te kiezen tussen vier dagen van 10 uren of vijf dagen van 8 uren. Daar zouden wij niet heel blij van worden.
In de rest van Europa voerden Spanje, Engeland en Portugal de afgelopen jaren grootschalige proeven uit. In Duitsland is er op dit moment een aan de gang – wederom met goede resultaten. Overal roepen vakbonden om concrete vervolgstappen, maar tot nu toe leverde dit geen nieuwe wetgeving op. Wel is het voor werknemers tegenwoordig makkelijker om een 32-urige werkweek ter sprake te brengen bij arbeidsonderhandelingen, zonder dat ze hierbij hun kans op promotie voor altijd verkwanselen. Bij Manners volgen we de ontwikkelingen, terwijl we onze productiviteit van vier artikelen per dag proberen te handhaven, met interesse.
Het salaris van een stratenmaker
Niemand die we een 32-urige werkweek meer gunnen dan de stratenmaker. Vorige week onderzochten we welk salaris deze noeste werkers verdienen. Lees hier hoe je steenrijk wordt.