Panseksueel zijn: wat is dat precies?
In de context van genderidentiteit zijn er tegenwoordig steeds meer termen en definities. Je zou bijna het bos door de bomen niet meer kunnen zien. Toch gaat het om razend interesse materie waarbij het loont om jezelf er in te verdiepen. Wat weet jij bijvoorbeeld over panseksueel zijn?
Panseksueel is bijvoorbeeld niet hetzelfde als biseksueel. Steeds meer mensen beschrijven zichzelf met deze term.
Panseksualiteit explained
Panseksueel komt van het Griekse woord pan, wat ‘alle’ of ‘elke’ betekent. Het zit onder dezelfde paraplu als biseksualiteit en labels als omniseksueel, polyseksueel, bicurious en queer, maar legt toch weer eigen accenten in de definitie. Kortweg: panseksualiteit wordt gebruikt om aan te geven dat een persoon zich aangetrokken voelt tot alle geslachten.
Anders verwoord: panseksuele mensen zijn aangetrokken tot anderen, ongeacht het biologische geslacht. Iemands genderidentiteit of genderexpressie maakt niet uit. Of iemand nu man, vrouw of non-binair is – ze vallen op een persoonlijkheid en niet op de uiterlijke of geslachtskenmerken van een persoon. En nee, dat is niet hetzelfde als biseksueel, want biseksuelen voelen zich aangetrokken tot personen van meer dan één geslacht (mannen en vrouwen).
Hoeveel mensen zijn panseksueel?
Het is moeilijk om een exact getal te plakken op het aantal mensen dat zichzelf panseksueel noemt. Afhankelijk van welk onderzoek je bekijkt zijn de resultaten verschillend. Uit een studie van Human Rights in 2017 bleek dat 14 procent van de 13- tot 17-jarigen het label panseksueel gebruikt om zichzelf te beschrijven.
In ander onderzoek, van de Journal of Sex Research, identificeerde 6,6 procent van de non-heteroseksuele deelnemers zich als panseksueel, vergeleken met 7,6 procent die zich identificeerden als queer, 18,6 procent die zich identificeerde als biseksueel, en 65,7 procent die zich identificeerde als homo of lesbienne. Van de deelnemers zichzelf panseksueel noemden, was het merendeel van een jongere leeftijdscategorie.
Wetenschappers concluderen in ieder geval dat steeds meer mensen zichzelf met deze geaardheid identificeren en dat dit voornamelijk jongere mensen zijn. Het zit er dus naar uit dat gender steeds minder een rol gaat spelen in de aantrekkingskracht tussen mensen onderling. In plaats daarvan zijn mensen op zoek naar authentieke connecties. En hoe kun je dat nou níét aanmoedigen?