Rosanna (29): ‘Hoe vertel ik aan mijn moeder dat ik écht geen kinderwens heb?’
Iedere week doet een lezeres bij ons haar verhaal. Dit kan een bekentenis zijn, maar ook een zorg óf een gedachte die zij hebben. Van ongemakkelijke dates tot vriendinnenirritaties, en van geldzorgen tot geheime verlangens. Deze week doet Rosanna* (29) haar verhaal.
Rosanna is namelijk bijna dertig en krijgt vaak te horen van haar moeder dat het nu wel tijd is voor volgende stappen in het leven. En met volgende stappen, bedoelt zij kinderen.
Geen kinderwens
“Ik heb al 8 jaar een hele fijne relatie met een hele lieve, rustige man. We hebben elkaar leren kennen tijdens onze studietijd en de relatie werd al snel serieus. Hij is gedreven en ambitieus en studeerde destijds geneeskunde. De weg naar het worden van arts is lang, maar hij is goed op weg. Ik ben erg blij met hem en ons leven, wat we zorgvuldig aan het opbouwen zijn. Ik werk zelf als freelancer en doe allerlei leuke klussen. Ik hou van mijn vrijheid en ik vind de balans die ik en mijn partner hebben fijn. We doen leuke dingen, maar houden ook van hard werken en geld verdienen. Is het gek dat ik dat zeg?
Soms hebben we het wel eens over de toekomst en hoe we dat voor ons zien. Wij zien daar allebei geen kids, omdat we ons heel erg willen richten op onze eigen levens. Wij vinden de keuze voor een kind egoïstisch, omdat een kind daar zelf niet om gevraagd heeft. Als de ouders druk zijn en liever prioriteit geven aan werken, reizen en noem maar op – waarom zou je daar dan een kind bij betrekken? Ik krijg een onzettend benauwd gevoel bij ‘t idee van een kind op de wereld zetten en dat is een teken voor mij dat het niet ‘mijn pad’ is. Natuurlijk verandert dat bij heel veel vrouwen rondom hun dertigste, maar zoals ik het nu voel is die deur echt helemaal dicht. En ik hoop dat dat geaccepteerd wordt.”
‘Je gaat hier spijt van krijgen’
“Mijn ouders, en met name mijn moeder, snapt mijn gedachtegang niet. Mijn ouders hebben geworsteld met het krijgen van kinderen, praktisch dan. Het lukte jarenlang niet en dat heeft ze behoorlijk pijn gedaan. Uiteindelijk zijn ik en mijn zus geboren toen mijn moeder 33 was, wat in haar ogen toen echt al ‘oud’ was. Helemaal omdat zij al moeder wilde worden toen ze 24 jaar oud was. Laatst vroeg mijn moeder of ik het al voor me zag, zo’n kleintje in huis. Toen ik luchtig probeerde te vertellen dat ik daar niet echt wat bij voel, leek ze toch wel wat gekwetst. Maar krijgt zij dan geen kleinkind? ‘Dat verandert nog wel’, zuchtte ze nog na. Ook vertelde ze dat ze zeker wist dat ik spijt zou gaan krijgen van zo’n keuze.
Hoe vertel ik mijn moeder dat ik serieus ben over dit onderwerp? Dat het voor mij niet voelt als een keuze maar als een gegeven? Dat ze van mij geen kleinkind krijgt?”
Meer bizarre bekentenissen
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen?
- Lisa moest 600 euro betalen voor het vrijgezellenfeest van haar vriendin. Is dat normaal?
- Lynn onthult dat haar man vreemdging en nu vrienden wil blijven met zijn minnares. Hoe reageer je daar op?
- Soof deed net alsof ze ging bevallen om de aandacht van haar man te trekken.
- De vriendinnen van Roos willen het gezamenlijke vakantiebudget niet aanpassen naar haar inkomen.
- Mandy onthult dat ze eigenlijk een enorme schuld heeft.